stwierdzić się

stwierdzić się
[ствєрджічь шіê]
v.dk
ствердитися

Słownik polsko-ukraiński. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • stwierdzić — dk VIa, stwierdzićdzę, stwierdzićdzisz, stwierdź, stwierdzićdził, stwierdzićdzony stwierdzać ndk I, stwierdzićam, stwierdzićasz, stwierdzićają, stwierdzićaj, stwierdzićał, stwierdzićany «dowiedziawszy się, przekonawszy się o czymś, uznać to za… …   Słownik języka polskiego

  • uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… …   Słownik języka polskiego

  • podpisać — dk IX, podpisaćpiszę, podpisaćpiszesz, podpisaćpisz, podpisaćał, podpisaćany podpisywać ndk VIIIa, podpisaćsuję, podpisaćsujesz, podpisaćsuj, podpisaćywał, podpisaćywany 1. «zaświadczyć, stwierdzić coś własnym podpisem, np. fakt swojej własności …   Słownik języka polskiego

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • zdyskwalifikować — dk IV, zdyskwalifikowaćkuję, zdyskwalifikowaćkujesz, zdyskwalifikowaćkuj, zdyskwalifikowaćował, zdyskwalifikowaćowany «stwierdzić u kogoś brak wymaganych kwalifikacji, nieprzydatność do podjętej pracy, niezastosowanie się do regulaminu;… …   Słownik języka polskiego

  • znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

  • znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… …   Słownik języka polskiego

  • znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… …   Słownik frazeologiczny

  • wyprzeć — I dk XI, wyprzećprę, wyprzećprzesz, wyprzećprzyj, wyprzećparł, wyprzećparty, wyprzećparłszy wypierać ndk I, wyprzećam, wyprzećasz, wyprzećają, wyprzećaj, wyprzećał, wyprzećany «prąc, pchając usunąć coś skądś, usunąć siłą kogoś lub coś; wypchnąć»… …   Słownik języka polskiego

  • przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… …   Słownik języka polskiego

  • doliczyć — dk VIb, doliczyćczę, doliczyćczysz, doliczyćlicz, doliczyćczył, doliczyćczony doliczać ndk I, doliczyćam, doliczyćasz, doliczyćają, doliczyćaj, doliczyćał, doliczyćany 1. «dodać do sumy uprzednio obliczonej, włączyć dodatkowo do rachunku, do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”